11/10/12

Second Chances

Naniniwala ka ba sa SECOND CHANCE? Eh naniniwala ka ba sa sinasabi nilang "Everybody deserves a second chance."?

Para sakin, ang second chance, oo, binibigay. Pero hindi sa lahat. Ikaw, pwedeng nanghihingi ka ng second chance. Pero hindi lahat nagbibigay nun. Kaya wala ka paring karapatan na sabihan ang tao na madamot sa chances kasi choice niya parin kung bibigyan ka niya o hindi ng second chance.

Bakit nga ba hindi lahat nagbibigay o dapat binibigyan ng second chance? Unahin muna natin kung bakit hindi lahat nagbibigay ng second chance. Medyo tricky kasi yun bakit hindi lahat dapat binibigyan ng second chance.

Simple! May mga taong ayaw ng magbigay ng second chance kasi natatakot sila. Natatakot na ganun lang ulit yung mangyari. Nagiingat lang sila para di na muling masaktan pa. O kaya para di na sila muling paasahin, lokohin at kung anu-ano pa. Kahit naman siguro ikaw diba? Mahihirapan ka ng magtiwala pa lalo na kapag dinisappoint ka na nung taong yun.

EH BAKIT HINDI LAHAT DAPAT BIGYAN NG SECOND CHANCE?

Kasi, hindi lahat, deserving. Hindi lahat, pinahahalagahan yung pangalawang chansa na binibigay ng tao sakanya. Kasi feeling nila porket binigyan sila ng isa pang chansa, eh paulit-ulit na silang pagbibigyan muli.Sa madaling salita, ABUSO. Inaabuso nila yung pagbibigay ng tao ng second chance. Eh pano nga kung magbabago na sila? Ang hirap diba? Hindi mo alam kung magbabago na talaga sila o uulitin lang ulit nila. Kaya nga choice parin ng tao yun.

Ang second chance, pinahahalagahan, ginagamit ng tama. Kasi nga ayan na yung CHANCE mo para maitama yung pagkakamali mo, CHANCE para mapatunayan mo na kaya mo pang magbago. Hindi yan yung CHANCE para ulitin mo yung pagkakamaling nagawa mo. Kaya mo to hiningi kasi gusto mong malinis ang tingin sayo ng tao at gusto mong malinis muli ang pangalan mo. :)

11/2/12

Vacation, Illness, Surgery & My Hospital Stay

Undergoing a surgery just means that there's something wrong in your body.
Surgery uses manual and instrumental techniques on a patient.
A surgery is usually done to treat and/or examine a therapeutic condition such as injury and disease. Having a surgery also help to improve the functions of your body and to improve your appearance.
The act of having a surgery can also be called operation or surgical procedure. It lasts from minutes to hours.

.

Hi. I am a 12 year old girl. I undergone 2 Burr Hole Procedures/Surgeries on this same year (2012). I had it last January. Why? Let me tell you a story. During Christmas break (S.Y. 2011-20012), my dad wants me to go with him because he is going to Bicol. My little sister wants to go. So I was forced to come with them so that there's someone who'll take care of my little sister. It was fun. Because I really love to watch the beach wave. I also like the view of the beach. I love the way people in the province interact. Plus! There's a "SAYAWAN" they call during Christmas Eve and Christmas night.


First day was good. Me and some of my cousins had a bonding. Took some pictures by the sea side. Even texted my cousin in Bagolatao to come over at Pasacao. She said she'll come the next day. As in everything went normal. The next day (Dec. 24), my cousin from Bagolatao came. We went to the pier, and took some pics again. Then when we got home, I felt sick. Then when it was like 4:30 pm my dad invited me to go at the pier again and take some pictures with some boats and ships as our backgrounds. lol. That time, I felt really really sick. Christmas Eve.. I was so damn cold during that night. It's like I really want to sleep, but my uncle is still in the room where I sleep. So I sat down at the living room while texting with someone that is..... That person made me feel comforted. It's like that person is really beside me and cares too much for me. Christmas Day.. It's also my cousin's birthday. But that day, I wasn't really in the mood for interacting. All I want to do is sleep sleep and sleep! They only woke me up to sing "HAPPY BIRTHDAY" for my cousin. Then ate some cake then go back to sleep. The next day (Dec. 26), I started to see something like chicken pox on my body. Then I took a bath. That was really the day we planned to go back to Manila. It's already late when we were about to leave, so my dad said that we will go home the next day instead of that day. But I convinced him. Because I got scared of what's happening to me and I want to see my mom. :) Hi Mommy! Yeah. Childish? Ahaha. :D Even if the car's head light isn't too bright anymore, I still convinced my dad to go. We stopped over at a gas station in Quezon Province to buy some food, then my dad saw some of my chicken pox. He said it's nothing. It's normal. Then we stopped again in a gas station in Laguna. My dad rested for a while. Then we arrived at 1:00 am, Dec. 27. 

Then during the next days, I only stayed inside my room to rest and for isolation I guess? =)) Then New Year's Eve, we drunk some alcohol, we went outside and stuffs. I got shocked that time, because I felt dizzy. I thought it is because I was drunk, so I was shocked 'cause I didn't drink too much. But still, we slept late. Because of sleeping late, my mom woke us up when it's lunch time already. I didn't even have appetite to eat that time. So I only ate sandwich, didn't even finish it. Then I went back to sleep. My routine was wake up, sleep, wake up, sleep. It's like i'm still tired. Until it is already night time, but i'm still sleepy. So I reacted already. I told them that maybe something's wrong. They asked me to get dressed already. After I get dressed, I lied for a while because my dad is still taking a bath. Then I started to shake. 

When we arrived at the Emergency Room of Makati Medical Center, the Pediatrician told us that it is just normal to have high fever even if its like mine which is 42 degrees celsius. She only prescribed me a medicine for the itch and asked me to continue the Biogesic.

Then January 4, my mom woke me up to drink my medicine, then I started to shake again. My dad isn't home so we needed to ride a taxi. While we were inside the taxi, I kept on askin my mom if we are near. Then my environment suddenly became black.It's like it's already night time.

The last thing I remember is that they are forcing me to come out of the taxi, but I don't want to. I also don;t know why. Then the next thing that happened, is that I saw my mom there and I already have dextrose connected on me, also ECG, and something on my thumb. I even told my mom, "Mommy, buti nalang tulog ako nung kinabit to sakin." Because I will definitely yell if they did that while I was awake. Then she answered me "Anong tulog? Dilat ka nga e. Wala kang karea-reaksyon. Kinakausap ka namin hindi ka sumasagot." Then I just laughed. Then X-ray.. Then some more examination.. Then CT Scan and MRI. They found out that I have Polysinusitis, Meningitis & Subdural Empyema.


 At first, I didn't know anything about that. I really have no idea what am I suffering. Because when my parents and the neurologist, Dra. Nolido, talks about it, they keep a distance or they talk outside. I have no idea that I will undergo a surgery. I just woke up not inside my room, but in the ICU. There's stuffs connected on my right & left hand, and on my right foot. Plus! The stuff on my thumb that counts my heartbeat, and the ECG and the thing used in getting your blood pressure. That time, I can't move too much. It's like everything is limited. Even a single move. I had a soft diet. As in the only food I eat is soup, soup and soup! Never ending soup. Which isn't what I like to eat. Then I undergone a CT scan again. When they injected the contrast, my skin reacted. So we needed to continue it the next day. I was scheduled to have my wound cleaning that day, I got sleepy because it was very cold. So I slept. Then I woke up again at the ICU. Then a resident doctor of my Neuro-surgeon (Dr. Alvarez), visited me, his name is Doctor Bravo. He showed me my brain before they operated me, and the picture of my brain again during my CT scan after my 1st surgery. And it is worse. He prayed for my recovery. He even told me something. Our conversation was like this Dr: Diba sabi nila if you're not yet sleepy count the sheeps? Ginagawa mo ba yun? Me: No. D: Dapat talk to the shepherd. Sino ba ang shepherd? M: God. That was a cool one. I was supposed to be on a soft diet again, but I asked Dr. Bravo if I could eat something else. And he's so kind 'cause he allowed me to eat something else. Oyeah, food!


When I got home, I searched for Polysinusitis, Meningitis, and Subdural Empyema.


Source: medical-dictionary.thefreedictionary.com/polysinusitis

Polysinusitis: Simultaneous inflammation of two or more sinuses.
Source: www.livestrong.com
Sinus infections occur when the sinus cavity becomes inflamed and swollen due to allergies, the common cold or physical deformity, according to the National Library of Medicine. While most acute sinus infections are not a concern, complications may occur if left untreated. Some of the most common sinus infection are meningitis, infection around the eye, chronic sinusitis and ear infections. A person suffering from the symptoms of a sinus infection should seek medical advice. A sinus infection may spread to the tissue surrounding the eyes, resulting to orbital cellulitis. According to the National Library of Medicine, orbital cellulitis is a dangerous condition, requiring immediate medical attention. If not treated quickly, it can lead to permanent blindness. The common symptoms are severe swelling around the eyes, a fever over 102 degrees Fahrenheit, eye pain, decreased eye movement, and discoloration around the eyes.

Pictures of orbital cellulitis victims:








Didn't focus too much on Sinusitis.


Source: Wikipedia & other sites.
Meningitis: inflammation of the protective membranes covering the brain and spinal cord, known collectively as the meninges. The inflammation may be caused by infection with viruses, bacteria, or the microorganisms, and less commonly by certain drugs. Meningitis can be life-threatening because of the inflammation's proximity to the brain and spinal cord; therefore the condition is classified as a medical emergency.

Causes: Viral infections, Chemical irritations, Drug allergies, Fungi, Tumors, etc.,

Risk: Bacterial meningitis infections are extremely serious, and may result in death or brain damage, even if treated.

Symptoms: 
  • Fever
  • Chills
  • Mental Status Changes
  • Nausea
  • Vomiting
  • Sensitivity to light (Photophobia)
  • Inability to tolerate loud noises (Phonophobia)
  • Severe Headache 
  • Stiff neck (Meningismus) 
  • Confusion or Altered Consciousness
  • Unusual posture, with the head and neck arched backward.
Expectations (Prognosis): Early diagnosis and treatment of bacterial meningitis is essential to prevent permanent neurological damage. Viral meningitis is usually not serious, and symptoms should disappear within 2 weeks with no lasting complications.

Complications
  • Brain damage
  • Buildup of fluid between the skull and brain (subdural efussion)
  • Hearing Loss
  • Hydrocephalus
  • Seizures
Treatment: 

Because meningitis can cause serious damage in a short amount of time, anyone suspected of having meningitis should get immediate treatment. For bacterial meningitis, strong doses of intravenous antibiotics are required. Viruses cannot be killed by antibiotics, so most treatment for viral meningitis does not involve medications to kill the virus. Depending on the source of infection, infected sinuses may need to be drained as part of treatment.

Viral Meningitis: Caused by Mumps, Varicella (Chicken pox & shingles), measles, influenza, Abroviruses, etc.,
Chronic: Caused by cancer, chemicals used in diagnostic tests, inflammatory illnesses such as lupus, or an allergic reaction to certain medications.
Fungal: rare and usually the result of spread of a fungus through blood to the spinal cord. Although anyone can get fungal meningitis, people with weak immune systems, like those with AIDS or cancer, are at higher risk.
Bacterial: Usually severe. Most people with meningitis recover, it can cause serious complications, such as brain damage, hearing loss, or learning disabilities.



Subdural Empyema: It is a form of empyema in the subdural space.
Bacterial or occasionally fungal infection of the skull bones or air sinuses can spread to the subdural space, producing a subdural empyema. With treatment, including surgical drainage, resolution of the empyema occurs from the dural side, and, if it is complete, a thickened dura may be the only residual finding. Symptoms include those referable to the source of the infection. In addition, most patients are febrile, with headache and neck stiffness, and, if untreated, may develop focal neurologic signs, lethargy, and coma. The CSF profile is similar to that seen in brain abscesses, because both are parameningeal infectious processes. If diagnosis and treatment are prompt, complete recovery is usual. It can be associated with sinusitis.




My Hospital Stay?

It was sghjcnudifjkxnmcdvbhjxv. Yeah. I don't know how to describe it. I'm  glad yet sad. Sad because I am suffering from a serious disease. It's really hard fighting something you don't know. Of course during that time, I still don't know what am I suffering from. They still don't want to tell me. They always tell me to fight, and of course I am fighting. But sometimes, I think of giving up because the pain is too much. A day is always accompanied by a severe headache. From time to time, my neck stiffs. I always cover my whole body with the thick blanket because I don't want to see the light. Plus! The noise from the TV irritates me. And so does the voices of my family and the doctors and nurses. That was before operations. But after my 2nd surgery, when they visit me, I don't have the photophobia and phonophobia anymore, so we talked and talked since those cousins are from Paranaque and Antipolo, so it's kinda far so we only see each other occasionally. We laugh so hard. But I can't move too much because of the stuffs connected to me. Then when they left, before I sleep, I experienced a severe headache again. And that feeling when you keep on moving because there's no position comfortable enough for you? I hate that! That's why when my classmates visited me, my mom told me "Oh, wag ka masyado magpakasaya." Even though it is hard for me. I'm still glad because there's still people who cares for me. Plus! The nurses are so kind. And so are the doctors. :) I am really sorry and thankful to those nurses at the PICU! They know why. =)) Mehehe. Maybe that's supposed to be left unspoken. ;) Some of the nurses became my friends. Also in facebook =)) Haha. Also enjoyed having Physical Therapy/Rehabilitation. My first therapist, Kuya Jude, was a jolly person! He always tell me jokes while we are having the therapy. Then they needed to change him :( It has to be a girl. So my new therapist is Ate Mhel. She is also kind. :) Another thing, at the hospital, there's always, ice cream, biko, spaghetti, chicken, pizza and more! I love it as long as its a food. <3 Oh btw, gotta show you this:


My eyes. It isn't severe anymore. I'm using eye pad that time.
@ Makati Medical Center

Soo. I guess I forgot some details. Haha. Sorry ^_^ I guess this is too long and you got bored. Right? And you didn't even read some parts :D

Oh! Btw, one of my cousins in Bicol saw this picture on facebook:



I know I look weird. -.- Haha. My cousin commented " Ky, tingin ko dito ka nagustuhan ng salbahing tao na hindi na nakikita. Parang ininggitan niya yong itsura mo kaya nangyari sayo yong ganUn at diyan sa lang sa may side mo dito sa picture. Ksi tlagang meroong ganon, kyLa."   She even asked me "Nagbato ka ba diyan noong araw na yan?"  In that same day when those pics are took, that's when I started to feel sick. Then she also commented this: " Diyan sa my side na yan meron diyan hindi nakikita na kasamaan ang ugali. Marami na ring nagkaroon ng sakit diyan pero yong mga hindi lang sanay na mga taong pumupunta sa space na yan, nga lang hindi gaya ng katulad sau na subrang tindi. Kasi mas grabe yong nangyari sayo, kY."  She also told me this: " Kasi dati diyan rin ngkasakit yong anak ni uncLe eLmer na c sheena kapatid din ni aTe tiNay na matindi rin. Subrang galaw niya sa higaan at di niya alam kong anong ginagawa niya at ayaw rin kumain. Natamaan niya kasi yong andUn sa dagat." Sharee! xD I don't know what to believe. What's important is that i'm already well. And thank God! Still having check-ups and i'll have EEG on Dec. 8 and will have to see my ENT doctor after I finished my nasal spray so that we can schedule another CT Scan. And i'm at risk again. :( Pray for me, please. :) Thank you :)

Thanks for helping me choose a topic Sigmund! =)) 





11/1/12

Pagbabago



Written by my friend. Hi there Tanda! =)))

Maraming klase ng pagbabago, Pag babago ng sistema ng gobyerno , Pagbabago ng Klima,
Pagbabago ng taon, Pag babago ng ugali ng tao.

Naranasan mo na bang mapansin ang pagbabago ng isang tao?


Para ito sa mga Nag-Bago, Na Bago, At mag-babago pa lang.
Ikaw ba?? Naisip mo ba kung anu yung tunay mong ugali?
Yung ugaling talagang nakatatak na sayo, yung ugaling
nakilala sayo ng iyong mga kabarkada/kamag-aral/kapit-bahay/pamilya mo.
Malamang nasabi na sayo to ng mga matagal mo ng hindi nakakasama o nakikita
"UY! Wala kang pinagbago ha! Ganun kapa din!" Ano sa tingin mo, yung ugali mo
yung napansin nila o yung wala ka pa din pagbabago sa physical?

Tanong ko sa mga nagbago
Bakit ka nagbago?
Dahil lang ba sa kasintahan mo, para magustuhan ka niya?
Dahil ba napagsabihan ka ng nasa paligid mo?
Dahil ba na sinabihan kang magbago ng iyong magulang?
Dahil ba mas pinili mong magbago kesa manatili sa ugali mo noon?
Dahil ba sa bago mong barkada, para masabayan ang trip nila?
O dahil gusto mo lang, para maiba naman ang tingin sayo ng iba?


Masasabi ko sa mga na bago
Malamang pinili mong magbago dahil sa kasintahan mo,
Malamang sinabihan ka ng magulang mo,
Malamang nagsasawa kana sa ugali mo,
Malamang sumasabay ka lang sa uso ng mga kabarkada mo,
Laging may dahilan kung bakit tayo nagbago, minsan hindi natin ito napapansin
kasi masaya tayong nagagawa kung anung gusto natin, Sa paglaki mo dito sa mundo,
malalaman mo kung anu ang tama at mali, Maswerte ang mga napagsasabihan.
naaawa ako sa mga batang lumaking walang umalalay sa kanila. Kaya merong
batang sa murang edad pa lang ay puro na kalokohan, pero di natin masisisi
ang mga magulang nila. dahil sabi ko nga merong magiging dahilan kung
bakit tayo magbabago/nagbago.
Aminin mo nasabi mo na to "MAG-BABAGO NA AKO!" pero hindi matuloy tuloy,
at minsan iba pa ang nang yayari sa naplano mo.
Ang iba nag bago dahil may nang yari, merong dahil namatayan, naiwan, at natuto .
Hindi mo mapapansin ang pag-babago mo dahil ibang taong ang magsasabi
sayo na NAG-BAGO KANA!.

Sa mga Mag-babago pa lang
Pssst.! Siguraduhin mong may magandang mangyayari dyan sa gagawin mo.
At wag mong sisisihin ang iba kung di maganda ang kakalabasan ng pagbabago mo.
Tandaan mo, merong ayaw ng nag-babago at merong gusto nang pagbabago.
depende yun.. kasi minsan mas mahal ka nila nung simula , pero nung nagbago ka,
nag bago din ang turing sayo. "THE ONLY CONSTANT IN THIS WORLD IS CHANGE".
Walang permanente eh.

Ang Buhok kumukupas/nalalagas, Ang Mata Lumalabo, Ang Balat kumukulubot.
Habang tayo ay tumatanda sana ay may pagka-tandaan tayo.
Dapat alam mo kung bakit ka magbabago.
Kasi hindi natin to lugar, Pinaranas lang sa atin ang mabuhay dito
para malaman natin kung anu nga ba ang TAMA sa Mali.
Magulo at Mapangakit ang lugar na ‘to.
Alamin mo ang limitasyon mo,
Mag-isip bago magdesisyon,
Ikaw ba? Alam mo ba kung sino ang makikinabang ng pag-babago mo?
Nakahanda ka bang maiwan ng dahil dyan?
Nakahanda ka bang makaapak ng dahil dyan?
Hindi ko sinasabing masama ang pag-babago sa ugali.
Lahat tayo maaaring mag-bago. Pero sana magbago ka dahil may natutunan ka!

10/29/12

FRIEND ZONE

Topic suggested by: Ray Genavia 
Ito yung tipo na gustong pumasok sa relasyon ng isang tao pero ayaw naman nung isa usually dahil kaibigan lang ang tingin niya dito.

Ang friend zone madalas naa-apply sa lalaki. Nafriefriend zone usually yung tao kapag todo effort siya. Flowers dito, flowers dun. Chocolates dito, chocolates dun. Magyayaya manood ng movie, concerts, etc., Pero ni minsan hindi siya umamin sa nararamdaman niya para kay girl. Hanggang sa dadating yung time na makakahalata na si girl at sasabihin kay boy na kaibigan lang ang tingin niya dito. Pero meron din namang umaamin muna bago nageeffort. Yung kahit sinabi na sakanyang hindi siya gusto eh tuloy parin, nagbabaka sakaling magbago yung nararamdaman. There are possibilities naman na magbago yung nararamdaman ng girl. May times din na nafriefriend zone ang guy dahil nag "I love you" siya tas ang sagot lang "Thank you" or "I love you too as a friend". Meron din naman pagkaamin palang, wala pang nagagawa eh friend zoned na agad. Kasi ang sinasabi ng girl "Wag. May mahal na akong iba. Mahal din kita. Pero bilang kaibigan lang." Saklap. Minsan pa nga parang kapatid ka lang daw niya. Odiba? Family member ka na! Congrats! Minsan naman hindi pa umaamin eh friend zoned na. Assuming ka teh? Eh kasi naman kuya, wag pa-obvious! =))) *Peace. Madalas din nafriefriend zone ang mga kalalakihang bestfriend ni girl. Di naman kasi natin maiiwasan na mahulog ang tao sa bestfriend niya. Proven ko na yan. Yung taong araw-araw mong kausap, yung taong laging nagshashare sayo, yung taong laging nakakatulong sayo, yung taong napapasaya ka, yung taong laging nagcocomfort sayo. Nako! Nakakafall talaga yan. Kaya bestfriends, iwas nalang kayong mafall or magpahalata. Usually din kasi pag na friend zone ka, eh magkakailangan na kayo. Sayang friendship diba? Parang yung movie ng KimErald. Yung "PAANO NA KAYA". Bestfriends sila Mae at Bogs, tapos nafall si Mae. Pero may gf si Bogs. Nung nagbreak, naging sila. Rebound o hindi? Minahal ba niya talaga? Malay mo nagsinungaling rin siya dun? Oh diba. You'll never know.  Nagkahiwalay na sila. Nagkanya-kanya. Kung totoong mga tao yun, ano na kaya nangyari sakanila? Sayang pinagsamahan. :(

Hindi ko naman sinasabing tigilan niyo na kung wala kayong idea sa nararamdaman niya. Ang akin lang, dapat pag nagmahal ka, handa kang masaktan o MA FRIEND ZONE =)) You'll never know kung ano nararamdaman ng iba unless tatanungin niyo diba? At hindi naman basta basta magsasabi yun ng wala kang pinapakitang motibo na gusto mo siya diba? But be ready narin na baka kaibigan lang ang turing niya sa iyo. From there, choice mo na kung titigil ka na at magiging kaibigan nalang niya or magpapatuloy ka pa and take the risk kasi baka magbago pa isip niya at mahalin ka rin niya. Think positive daw. Pero think about the negative things that might happen din. Para di ka madisappoint ng bonggang bongga. =))

Superstar sa office =)))))

^Haaay. Natry niyo na bang maging uber sa sikat sa office sa school niyo for some reasons? :) Well the common ones ay dahil sa kakulitan at sa kasalanan diba? =)) Well, gotta share something..

(May isang napakagandang school (for me), hindi siya sobrang laki, pero maganda, masaya. =)) Kasi may bonding ang students. Kumbaga, walang limitations social life mo. Hindi porket elem ka, eh elem lang friends mo. Well, marami namang ganung school. Pero iba talaga sa school na to eh. Until 1 day, nakita yung friend ko with her bf sa canteen. Nakita sila doing something not so good. Hanggang sa nakaabot yun sa office at damay damay na. Pati syempre kami, damay. Barkada kami e. Hindi naman sa pagmamayabang, pero close din kasi kami mostly sa High School. Kasi syempre, ang babata nung iba, hindi pa kami naiintindihan. Kung sa classroom nga bihira lang ang nakakaintindi sa problema, edi syempre maghahanap kami ng makakaintindi. At nahanap namin yun sa high school kasi matured na sila. So naghihinala na yung faculty. Hindi namin sila masisisi. Well kami naman, kaibigan namin mapababae o mapalalaki. Normal lang naman interaction right? So we talk. May bestfriend din ako sa 3rd year. Lalaki siya. Umaakbay, nakikipaghug. Ganun din naman yung isa ko pang guy friend sa 4th year, para ko nang kuya yun. Umiwas na siya dahil sa sinasabi ng mga ibang students. Next naman, kinausap ako ng adviser ko about sa nangyayari sa school. Tinanong niya ako kung bf ko daw yung bestfriend ko sa 3rd year. I said no. Well, hindi naman talaga eh. Kaya nga bestfriend. Super close kami, kasi nga BESTFRIEND. As they say, PINAKA BEST, NA PINAKA FRIEND. Isa pa, hindi na rin ako masyado lumalapit dun kahit mahirap, kasi napag sabihan narin ako ng guidance counselor na hindi maganda kasi pwedeng iba ang impact nun sa parents na nakakakita ng pag akbay niya. Tapos yun pa yung hinihinala nilang bf ko. The hell. Well, may kasalanan din ako. Dapat di ko hinayaang isipin nila yun. Dapat umiiwas ako sa pagakbay ni best. Then tinanong pa sakin ng adviser ko yung about sa mga lovelife ng friends ko. Can't lie. I told her the truth about everything. Mapagkakatiwalaan naman yun e. Then sabi niya pagsabihan ko daw mga friends ko about sa mga nangyayari and ano yung hindi nila dapat gawin. From that palang, alam ko na na mali. Alam ko na na may hindi tama. That was Filipino time nung pinull out ako ng adviser ko. Then while having Filipino, medyo pinagsasabihan ko na sila. Then nag Values na. Our topic was about limitations. Tas lahat yun, sapul na sapul sakin. I started to cry without anyone knowing why. Lalo na nung binabasa namin to: "The Best of Whatever You Are by Douglas Malloch: If you can't be a pine on top of the hill, Be a scrub in the valley but be the best. Little scrub by the side of the hill, Be a bush if you can't be a tree. We can't all be captains; there's got to be a crew. There is something for all of us here. There's a big work to do; there's lesser to do. And the task we must do is but near. If you can't be a highway, then just be a trail. If you can't be the sun, be a star. It's not the size that you win or fail; Be the best of whatever you are." Nainspire ako sa message nung poem. Para bang sinasabi niya sakin, hindi porket ganto ako, eto lang talaga ako. Meron pa akong tinatagong something na hindi ko nailalabas. I think it's time for me to discover it. Then I was still thinking of stuffs na nakaapekto sakin, bigla naman namin tong binasa: "To be a human is to accept that we have limitations. We cannot do everything but we can do something. We cannot be everything, but we can be somebody. Sometimes we are the only ones who can do things in our own unique way." Nagstop kami jan. Then sobrang gusto ko na magsalita. Pero ayokong magspeech ng wala sa oras. Tanggap ko naman na may limitasyon ako. Yun nga lang, hindi ko maiwasang lumagpas dun at some point. And I admit it. Naiyak din ako ng sobra dun sa we cannot do everything but we can do something. Saka dun sa We cannot be everything but we can be somebody. Kasi pinalakas nun loob ko. Na sabi ko, hindi ko kailangan madisappoint ng sobra sobra sa sarili ko. Kasi hindi naman lahat kaya kong gawin. Meaning hindi lahat ng gusto nilang gawin ko, eh magagawa ko. At hindi lahat ng gusto nila akong maging, eh magiging ako kasi hindi rin lahat ng yun pwedeng maging ako. At natural yun. Tas sabi pa Sometimes we are the only ones who can do things in our own unique way. So maybe i'm trying, but i'm doing it in a different way. My unique way. Kaya hindi nila napapansin. Then tumuloy kami sa pagbasa: "I can have the same name that others have but I am the only Ronald, or Casey, or Melinda that has a face like this or a voice or body built like this. I may not be the best singer but I can carry a tune that brings happiness to the people around me. I may not be the best comedian but I can make people laugh at my jokes which lighten their burdens." Tumigil ulit kami. Nagsimula nang dumami yung naapektuhan. Ang akin, hindi naman lahat ng akala nila sakin, eh ako na talaga. Kasi hindi naman nila ako talaga kilala. Iba siguro expectation nila sa reality kaya ganto sila ka disappointed na kala mo big deal na big deal sakanila. Basta ang alam ko, may napapasaya parin akong tao. Tumuloy kami "What is important is that we believe in ourselves and in what we can contribute to make life less difficult for others. Acknowledging our limitations makes us free from doing something which is contrary to the person that we are. But this requires humility and knowledge of who we are. We can do what can make us happy because we do not have to pretend. Thus, we can do our best in whatever situation we need to face." Sabi ko nalang sa sarili ko, naniniwala ako sa sarili ko, kasi alam ko yung ginagawa ko at hindi yun yung inaakala nila. I may not make life less difficult to them, but atleast to others. Alam kong may limitasyon akong dapat i-maintain at ngayon pinapaalam nila sakin na lumagpas ako sa limitasyong yun. That's why i'm trying to change. Sabi pa nga, magiging masaya tayo, kung hindi tayo nagkukunyari. Pinapakita ko naman yung totoong ako eh. Kaya masaya ako. Pero hindi pala yun pagkakainterpret nila sakin kaya nung nakita nila kung sino talaga ako eh ganun nalang naging reaksyon nila. Akala ko ayus na sila sakin, yun pala hindi nila naiintindihan. After nun, next sub, isang teacher nagmention na ng name. Minention niya ako. Sobrang gulat ako. Yung feeling na gusto ko na magsalita at magexplain. Pero alam ko na none of my explanations would be good enough. May kasalanan ako. Nakita nila. Tama lang na pagalitan ako. Pero bakit pati yung hindi naman kasalanan considered as sin? Am I that bad? I mean, how?! Pano naging kasalanan yun? Well. Iba-iba nga naman tayo ng point of view. Pero tuwing nagsasabi sila ng mga bagay na hindi totoo, nasasaktan ako. Para bang unti-unting gumuguho mundo ko. Naiisip ko na sobrang sama ko na ba na kailangan umabot sa point na yun? Dumating narin ako sa point na, gusto ko nang lumipat ng school. Yung ayoko na ng ganung buhay. Yung kinekwestyon ko na kung bat nandito pa ako sa mundo. Kung bakit nakasurvive pa ako. After school, sa canteen lang kami, I was re-reading and re-reading what we read during Values. Naglalabas na ako ng sama ng loob sa barkada ko. Sinabi ko pa sakanila na sobrang natamaan ako nung sinabi ng adviser namin na "How can one improve? Kung ni isa, walang nagsabi sakanyang importante siya?" Kasi never din ako nakarinig ng taong sinabi sakin yun e. Until our PE teacher saw us. Para ko na siyang nanay. So ayun. Nakalabas pako ng sobra. Tas hinug niya ako. I feel comforted yet there's still more to come. Sabi nga niya samin "Wala pa yan. Simula pa lang yan. Marami pang problema ang dadating sainyo." So I needed to be ready. Dumating narin sa point na pinagbawalan kami late umuwi. Well, fine for me. Kung yun yung kailangan para mapatunayan na hindi namin ginagawa yung iniisip nila, edi go. Kahit dun nalang kami sa mga oras na yun nagiging masaya. Pero kailangan eh. Kaso pano pag kailangan na talaga? Kailangang kailangang kailangan? As in urgent? Pero ganun eh. Sila masusunod. Teka muna. Nagiging diary na eh. Balik na sa topic nung blog. Ayun na. Nagstart na kaming maging topic sa office. Tapos nadadamay yung mga teachers na close namin. Masakit para samin. Gusto ko narin sila iwasan. Pero pano naman ako? Pano yung nararamdaman ko? Dumating na rin sa point na inaalam nila kung sino. Nalaman na yung sa barkada ko, sakin nalang hindi. Dumating narin sa point na muntikan kami magaway ng friend ko dahil nagkasagutan kami about dun sa issue nga. Nabanggit pa nga daw na "Kaninong students sila ---- at ----?" Kaming dalawa ng twin (CS lang) ko. Ang sabi naman sa guard, mga apelido namin. This is how famous we are. Ang gandang way diba? Mali po kasi yung ginagawa namin. We aren't supposed to act like that since we are in school. I admit, na meron kaming nagawang hindi maganda. At oo, takot kaming magkakaibigan na kung anong malaman ng parents namin. Kaya ko naman iexplain kung ano yung mga ginagawa ko. Ang hindi ko lang alam pano iexplain ay kung anuman yung sabihing hindi totoo. At sana bago tawagin yung parents namin para kausapin, kausapin niya muna kami. I want to tell them my side. Actually we want to tell them our side. At sana naman for once, may maniwala. Iwasan niyo nalang maging super close. Baka magaya kayo samin.

8/29/12

Playgirl agad? -_-



It doesn't mean naman na kapag puro lalaki kasama mo, eh nilalandi mo na lahat yun. Syempre, hindi naman natin maalis sa isang lalaki na mag SELOS at MAGHINALA. Ayus lang yun e. Pero yung ijujudge ka kagad. Kesyo 'playgirl' ka daw. Kesyo 'malandi' ka daw. HINDI NA TAMA YUN. Sabihin na nating may mahal kang iba, and not specifically naman na sampu ang umaasa. Basta kahit ilan pa yan, tapos NILALANDI mo sila lahat. Dun ka playgirl. Pero some people doesn't know how to figure out kung nilalandi lang ng isang tao yung isa. Basta makasabay sa usong may nilalait na PLAYGIRL eh ayos na. -_-

Alam niyo kasi, kung hindi naman kayo biktima, wag kayo mag assume na alam niyo na lahat. Unless, kinwento sayo mismo nung babaeng yun. Pero still eh. It's not right. Pero kung may manghihingi ng tulong sayo why not? Pero please lang, wag kayong magsabi na playgirl agad.

Minsan, ang masaklap pa dito. Eh mga kaibigan talaga lahat yun nung girl. Tas ang tingin nila sa girl, nilalandi niya lang. Eh pano kung sanay lang talaga siya kasama ang mga lalaking tao, dahil mas nae-express niya ang feelings niya. Odiba? Sometimes, you should LEARN HOW TO UNDERSTAND.

Bilang babae, masakit sa damdamin na sabihan ka ng playgirl lalo na kung hindi totoo. Kaya kung wala kang proof, wag kang magparatang. k?

8/26/12



Lahat tayo gusto na satin lang ang mahal natin. Pero kadalasan, wala tayong karapatan na sabihing "Bakit mo siya pinatulan?" O kaya "Bakit siya mas mahal mo?" o kaya "Dapat ako lang. Ako lang at walang iba!"

Pero pano kung kayo? Committed kayo. Well, then. May karapatan ka. Go and tell na hindi dapat siya nagmamahal o nanlalandi ng iba. Wag siya magpadala sa tukso. Kayo eh, may commitment kayo, dapat kayo lang talaga. Relationships are meant for 2. Sabi nga nila "SOME BITCHES DON'T KNOW HOW TO COUNT." But I think its kinda mean for us to call them bitches. So let's just say na some people don't know how to count. Pero alam naman natin na we really just mean na tanga sila kasi di nila alam na ang relasyon e para lang sa dalawa. Nothing more, noting less. Kaya nga, I repeat, kung kayo, kayo lang.

AS A GIRLFRIEND OR BOYFRIEND YOU HAVE THE RIGHT TO TELL HIM OR HER NA YOU SHOULD BE THE ONLY ONE. IF YOU WANT YOUR RELATIONSHIP TO LAST LONG OR LAST FOREVER YOU MUST DEMAND A BIT. ESPECIALLY WHEN HE/SHE IS ATTRACTED WITH SOME OTHER PEOPLE. IF HE OR SHE IS ATTRACTED WITH SOME PEOPLE YOUR RELATIONSHIP MIGHT COME TO AN END ALREADY. 

8/23/12

Anong pipiliin mo? Yan o yung mahal mo?


Walang busy para sa taong mahal niya. Pwera na lang kung mas mahal niya yung dahilan ng pagiging busy niya. 

Pero diba? Impossible naman na hindi maging busy ang isang tao diba? Syempre minsan kung kelan gusto makipag bond ng mahal mo sayo saka ka naman madaming gagawin. So, for me. Parang ganto lang yan eh, as the song says, kung ayaw may dahilan, kung gusto parating merong paraan.

If you love a person. Absolutely, you'll do what makes him/her happy. What if he/she will be happy if you two bond? But you have a busy day. What would you do? Finish the things you need to finish as fast as you could, right? Ganun lang yun. Kung mahal mo talaga siya, at gusto mong magkausap kayo o magka bonding, gagawin mo lahat. As in LAHAAAT! Para lang makasama mo siya. In that case, if he/she is happy about it. Then you'll be both happy. :)

But I know, na suddenly, not everyone who loves someone eh kayang ipagpaliban ang mga gawaing dapat matapos. Pero pano kung hindi naman siya "MUST"? Mas pipiliin mo bang magpaka busy dun habang yung taong mahal mo, yinayaya ka, at umaasang pumayag ka. Umaasang mapansin mo na gusto ka niyang makasama. Umaasang mapagbigyan mo siya. Kapag ikaw nga hindi napapagbigyan ng taong mahal mo nalulungkot ka diba? Or let's just say na kapag hindi nangyayari yung gusto mong mangyari, nalulungkot ka. (Additional: Less expectations, less disappointment) Ganun lang din yun. At kung mahal mo siya, you'll do everything you could do just to make her/him happy. :)

Pare-parehas lang tayong nagmamahal. Pare-parehas lang tayong may iniindang sakit sa kaloob looban natin. Mahirap sabihin, pero alam nating napaka hirap. Pero wag mo naman ipasa sa iba yung sakit. Kung hindi mo talaga mahal, wag mo paasahin! 

So yun, bye! :)

8/18/12

Old Friends Na Nga Ba?

Hii! Uhm, old composition ko na to, naka save sa phone ko. Months ago na =)) k, I should start.

Madalas sa paglipas ng panahon nawawala at ang pagpapahalaga at halaga ng isang samahan. Hindi dahil sa hindi pagkakaunawaan o tampuhan, kundi dahil sa kawalan ng ng komunikasyon. Maraming kaibigan ang darating at darating sa buhay natin, pero madalas kapag may nakikilalang bagong samahan ang isang tao, nakakalimutan nitong pahalagan ang kaibigang hindi niya kasama. Madalong sabihin na ang halaga ay di nasusukat sa distansya at closeness . Sa kabila nito, alam ng magkaibigan na ang pinakamabisang paraan ng pagpapahalaga at pagiingat ng samahan ay ang atensyon dito. Hindi maikukubli na ang samahang walang kumunikasyon ay nagwawakas sa pagdaan ng mga araw. Hindi man natin aminin, walang kaibigan na hindi napapagod kapag nararamdaman niyang hindi siya pinapahalagahan ng isang kaibigan.

8/10/12

Hindi ka daw iiwan oh.


"Hindi kita iiwan."
Nice. Hanggan kelan mo papaulit-ulitin yang katagang yan? Hanggang sa makuha mo na yung taong gusto mong makuha? Nice idea, bro. Yan kasi ang lecheng linya ng mga taong nangangakong hindi ka iiwan, pero kakasimula niyo palang, puro iba na inaatupag niya. Yung mga taong, hanggang salita nalang. Yung mga taong, naniniwala sa forever pero hindi nila magawang paabutin ng forever. Fine, may mga relasyon naman talagang magwawakas at magwawakas din. Pero, bakit kailangan mo pang sabihing hindi mo siya iiwan? Dapat pinapakita mo nalang yun. Or atleast do your best para maging masaya siya kasi alam mong matatapos din yung relasyon. Like dudes, if you really wanna make her/him happy, don't tell her/him things that you don't really know kung matutupad mo. 

Si Laurence oh. :D Haha.

Guys, may nakilala akong bagong kaibigan. Actually kilala ko na siya dati sa pangalan at sa mukha. Pero ang pagkakakilala ko sakanya Lanz Mogol. Siya nga pala si Laurence Nicolas Rubia Mogol. Mabait yan! =))) Ilang araw palang simula nung nakapagusap kami, ang dami na agad namin napaguusapan. =)) Tinutulungan pa niya ako. =)) Odba. :bd  Masaya siya kausap, hindi mauubusan ng topic. :bd He was born on April 23, 1998. Alam niyo, maraming torpe sa mundo. At oo, kahit siya nagiging torpe at some time, pero kahit na, ang cool parin. Still a better one than others. Yung tipong kahit ganun siya, still umeeffort. :bd Yeah. \m/ Basta, baka kung anong masabi ko. =)) Kapag nakilala niyo siya, saka niyo nalang siya tanungin. :bd Alright? Okay? Haha. :D Ang hirap niya idescribe. Basta kapag nakilala niyo talaga siya. He'll be one of the best friends you'll ever have.

8/1/12

Sorry ng sorry. -.- Inuulit naman.


(I do not own the pictures posted here BTW)

Alam niyo yung nakakainis? Yan yung mga taong sorry ng sorry tapos uulitin rin nila. Sinasabi nating madaling magpatawad, pero mahirap makalimot. Oo, naniniwala ako. Pero kung yung tao, lagi nalang nanghihingi ng tawad pero inuulit rin, minsan ang hirap narin patawarin. Nawawalan ka na ng tiwala. At parang nawawalan na ng saysay ang panghihingi niya ng tawad.

Uy!! I have kwento pala guys. =)) SPILL LANG AKO DITO HA? =))

Kasi there's this person. Lagi siyang may kasalananang o nagagawang hindi maganda sakin o di ko nagugustuhan. Pinaprangka ko para pagdating sa iba, alam niya na. So yun. Sorry siya ng sorry tuwing may mga sin siya. Eh nagsawa ako. Nainis ako kasi walang changes at nagiging worse pa. Nadadagdagan pa yung sins niya. Sabi ko, natatakot nakong patawarin siya kasi baka dumating nanaman yung time na uulitin lang niya. Ang dami kong sinabi, pero di ko siya natiis. Then the next two days, sobrang bait niya. Then the third day, balik sa dati. So sabi ko na, "Akala ko ba magbabago ka?" then nag sosorry naman. Nakakailan na siya. For others, mababaw to, sa iba naman, makakarelate sila. Kasi ang reason ay dahil sa kakalaro ng online game -.-
SO YUUUN.


7/16/12

Inlove ka sa taong inlove sa iba.

Ouch. </3 Naranasan mo nabang mainlove sa taong sa iba naman inlove? Ang sakit no? Parang lahat ng problema nasayo at pasan mo ang buong mundo. Pero ang OA kung iisipin diba? Pero ganyan talaga pag nagmahal ka. Pero yung ganyang feeling na hindi siya sayo inlove, nakakapagod. Effort ka ng effort, wasted naman kasi kaibigan lang turing niya sayo at mas focus siya sa mahal niya. Lagi kang curious sa nangyayari sa buhay niya, pag masaya siya, mixed emotions ka. Happy ka kasi happy siya. Pero sad kasi you're not the reason why he/she is happy. Pag sad siya dahil friendzoned/busted/fail sa love eh mixed emotions ka din. Happy kasi mas magiging malapit kayo. Sad dahil sad siya. Pero dahil mahal mo, tutulungan mong magkaayos sila para sumaya siya kahit masaklap pakinggan na ikaw ang dahilan kung bakit mas matutuunan niya ng pansin yung mahal niya. But atleast nakatulong ka diba? I've been there dudes! It's hard ayt? Pero kailangan mong tiisin, at isipin kung ano ang mas tama dahil isa lang ito sa mga pagsubok ng pag-ibig.

7/11/12

I agree to the fact na "Ang manliligaw, parang teleponong nag-riring. Nawawala kapag matagal sagutin.". In my understanding and experience. Haha. Char. Pero seryoso, ganyan talaga ang USUAL people na nanliligaw. For me, it only means na hindi talaga sila seryoso sa nililigawan nila. Pero others naman mapride sila. They don't wanna be someone who'll wait for a long time just to have someone. Like even they love someone ayaw nilang mag mukha silang tanga sa mata ng ibang tao. Ganun sila magmahal eh. Pero alam niyo naman siguro na hinahayaan lang ng babae na mangligaw ang mga lalaki ng matagal bago nila ito sagutin eh para malaman nila kung seryoso at totoong nagmamahal sakanila yung guy. Yung iba, 1 week lang di na keri. Mahal mo ba talaga? Edi bat ka tumigil. I just wanna say na kung mahal mo, be like globe, GO LANG NG GO!

7/6/12

Madalas sinasabi ng babae na okay lang siya kahit hindi naman talaga. Bakit kaya?


Kadalasan sa babae, sinasabing ayus lang sila kahit hindi naman talaga. Though kasalanan rin nga naman ng babae kasi hindi nila sinasabi yung totoo, gusto lang nila na may pumapansin sa problema nila in a way na ayaw nilang ipahalata na gusto nila. Minsan ayaw nila talaga mag bring up ng story unless mahalata mo. Ako naman, sinasabi ko minsan na ayus lang ako kahit hindi, dahil ayoko mag-alala yung ibang tao. Pero kanino nga naman ako magkkwento diba? Syempre sa mga kaibigan ko rin. Minsan sa more than a friend. Pero ang sometimes reason ko naman is, for a long period of time, hindi ako nagshashare kahit kanino. Tapos kung ilalabas ko man, iniiyak ko or inaact ko how to tell it to a person and start crying alone. Minsan masakit kasi kung sino pa yung inaasahang mo dapat na super kilala ka na, siya pang hindi. For example, a person whose committed to you, hindi ka niya memorize kung malungkot ka or ayus ka lang ba talaga. Diba masakit? </3 Tapos mahahalata lang niya kapag super hinang-hina ka na. :( Isa pa, kahit naman sabihin niyang ayus lang siya sa personal ng nakangiti, makikita mo parin naman sa mata niya yun eh, o sa kilos niya. 

6/23/12

Fall for someone AGAIN?!

May mga taong nahuhulog ulit sa taong dati na nilang minahal. Kadalasan siya rin ang dahilan kung bakit ka naging bitter, kung bakit ka nasaktan nang sobra, kung bakit ka umiyak at kung ano-ano pa.


May mga taong nagmahalan dati pero hindi naging successful, paglipas ng panahon bumalik yung lalaki, sinuyo yung babae eh meron ng iba yung babae (or vice versa), ang hirap isipin kung babalik ka ba sakanya at mamahalin ulit dahil dahil alam mong may natutunan na kayo sa nakaraan, o mananatili ka sa kasama mo ngayon dahil siya yung nandyan para sayo nung nawala yung una mong minahal.


Eh pano kung saktong dumating yung past mo nung malabo kayo nung present mo?


Syempre ako pinili ko pading ayusin yung sa present ko. Kahit na magulo, bakit mo kailangan iwanan ang isang tao dahil sa isang tao dba? Dafuq. Pero how long can I hold onto this.


Ikaw? Ano gagawin mo? E-mail moko or add moko fb. =)) fkyla08@yahoo.com 

6/7/12

Nag-effort ka na sinumbatan ka pa? Echapwera ka?

May mga taong ineechapwera ang effort mo.

Minsan pa nga kapatid pa mismo ang may ganang sumumbat sayo. Hindi naman niya alam lahat ng ginagawa mo, hindi rin niya alam lahat nang ginagawa ng kapatid niya.

Ansakit isipin na yung kapatid pa ang sumusumbat sayo, bakit hindi pwede yung mahal mo?

Tapos after niya sabihin yun, ikaw nag try hard naman. Yung tipong sinubukan mong matutunan yung dahilan kung bakit kayo di nakakapagusap. Ginawa mo yun para makapagusap kayo. Eh kaso hindi ka nagtagumpay. Pero bakit siya hindi nagtry man lang? Maski kausapin ka lang hindi pa nagawa?

Ang sakit rin isipin na naging MU/MAGON/MAGASAWA kayo tapos may isa pala sainyo na hindi seryoso.

Ang akin lang, kung hindi niyo paninindigan, wag niyo sabihin. I mean, may mga relasyon talagang nagwawakas. Sabi nga nila ang hindi pa nasasaktan, hindi makakahanap ng true love. Kasi san ka matututo kung hindi ka nasaktan? Yun ang nagsisilbing leksyon sa buhay mo eh.

Sana lang kung sinabihan mo ng mahal mo, prioritize mo. Hindi yung ineechapwera mo. Ano ka shunga? Trip mo lang? Nakakasakit ka dre! Wag mo gawin yung ayaw mo gawin sayo!

6/4/12

Effort needed

Effort needed.


Kung gusto mong mapasayo o manatiling sayo ang isang tao, umeffort ka.


Ang lalaki dapat umeeffort una. Pero hindi ibig sabihin nun lalaki lang ang mageefort, babae rin dapat syempre. Nakakahiya naman kasi kung mauuna ang babae diba? May mga lalaking gusto una ang babae, pero pag nanguna ang babae, nandidiri. Wtf. Haha.


Tuwing summer, nagkaakalabuan ang magka MU at magON. Dahil siguro di sila nagkikita. Pero ang mga paraan upang maging konektado sila ay napaka dami. Text. (Teh? Kuya? Hindi sapat na excuse ang walang load. Kung mahal mo, gagawa't gagawa ka ng paraan maging konektado kayo) Online. (hey. Magonline ka naman kahit saglit, makapagusap man lang kayo.) Gala. (Hangga't  pwede, why not?)


Effort effort din kung ang nais ay magtagal. =))
Paano mag move-on?


Yan ang kadalasang tanong ng mga taong nainlove pero di inaasahang magtatapos din ang lahat. Ganyan naman ang tao eh, pag di tungkol sa buhay niya, sasabihin "Magtatapos din yan" pero pag sa sarili ang sasabihin ay "forever" 


May mga taong naniniwala sa forever. Pero hindi lahat ng naniniwala, ay natutupad ang nais nilang maging forever.


Kadalasang kadahilanan ay ang nagmahalan kayo pero di pa tamang panahon. O di kaya, mahal niyo isa't isa pero may hadlang at hindi kayo ganun ka handa upang ipaglaban niyo ang pagmamahalan niyo. Meron din namang naging one way, isa lang ang nagmamahal.


Okay, let's go to the question.


Dati akala ko hindi ako makakapag move-on, pero nagawa ko. Ilang beses ko na sinubukang magpakamatay, pero dumating sa point na natatakot din ako para sa mga maiiwan ko, at naalala ko ang katagang "Everything happens for a reason" kaya iniisip ko nalang na masaktan man ako, may dahilan. Hindi ko man alam sa mga panahong yun, nalaman ko rin. Yun ay dahil may mas magmamahal pa pala na darating sakin.. At sigurado ako sayo rin!


Oo, lahat tayo dumadating sa point na ayaw mo yung binigay ng Diyos, dahil hindi mo pa nga alam ang dahilan. At hindi mo yun malalaman kung wala kang tiwala sa Diyos.


Alam kong kapag nagmahal ang tao, ay mahirap itong kalimutan. Minsan nga sinasabi pa ng iba "Kung hindi ko siya mapapakinabangan, walang makikinabang sakanya" Kaya nagagawa pa nitong pumatay. Pero paalala, WAG NA WAG MONG SUBUKANG GUMANTI. Kasi ikaw rin ang mahihirapan. Maguiguilty ka pa. Pag nanghingi siya ng tawad, forgive! Pero dapat sincere siya. Mahirap kalimutan. Pero magsisilbi itong aral.


DAPAT GAWIN:
Itapon/Itago ang lahat ng bagay na binigay niya o kahit ano pa man ang pwedeng makapag-paalala ng nangyari sainyo.
Tanggapin na hindi talaga kayo para sa isa't isa.
Huwag kang gagamit ng ibang tao para lang makalimutan siya kasi makakasakit ka lang.
Alisin ang sama ng loob, dahil ito lamang ang daan upang pag dumating na ang para sa'yo ay nakahanda ka nang tanggapin siya at hindi na ito mawawala pa.


-Thanks!